Υπάρχει μεγάλη ποικιλία ειδών άσκησης στις μέρες μας. Από πολεμικές τέχνες, χορό, ομαδικά ή ατομικά αθλήματα, ως θεραπευτική άσκηση όπως η γιόγκα και το πιλάτες. Είναι πολύ σημαντική η επιλογή ποιας άσκησης θα κάνει κάποιος, όπως και τα κριτήρια αυτής της επιλογής.

Το περπάτημα και το κολύμπι απευθύνονται σε μεγαλύτερη μάζα ανθρώπων και δικαίως θεωρούνται ως γενική λειτουργική άσκηση. Ακόμα και αυτά όμως έχουν κάποιους περιορισμούς σε σχέση με μυοσκελετικά προβλήματα και άλλες παθήσεις. Ας χωρίσουμε το γενικό πληθυσμό σε τρεις κατηγορίες. Τους υγιείς που ασκούνται περιοδικά , τους υγιείς που δεν έχουν ασκηθεί ιδιαίτερα στη ζωή τους και αυτούς που έχουν ένα χρόνιο πρόβλημα μυοσκελετικό ή μη. Στις δύο τελευταίες κατηγορίες ανθρώπων, η εξατομίκευση και η προσεκτική επιλογή της άσκησης είναι απαραίτητη.

Συνέχεια »

Ο Ωτοβελονισμός ή Ωτοθεραπεία έχει χρησιμοποιηθεί ευρέως για την αντιμετώπιση πολλών ιατρικών προβλημάτων και πλέον στοιχεία αποδεικνύουν ότι κατέχει μια θέση στη διαχείριση του πόνου σε μυοσκελετικές διαταραχές όπως η οσφυοϊσχιαλγία.

Αποτελεί μια μέθοδο που ανήκει στις συμπληρωματικές ιατρικές μεθόδους, η οποία χρησιμοποιεί το πτερύγιο του αυτιού για διαγνωστικούς και θεραπευτικούς σκοπούς. Η βασική αρχή είναι ότι στο επίπεδο του πτερυγίου του αυτιού παρουσιάζεται μια αντιπροσώπευση των κατασκευών και των λειτουργιών του οργανισμού, σε μια σχέση αμφίδρομη, διαγνωστική και θεραπευτική.

Συνέχεια »

Τενόντωση ή τενοντοπάθεια είναι η εκφύλιση του κολλαγόνου του τένοντα ως αποτέλεσμα χρόνιας καταπόνησης. Όταν η υπέρχρηση συνεχίζεται χωρίς να δίνουμε στον τένοντα το χρόνο που χρειάζεται να επουλωθεί(οι μικρές ρήξεις του), φτάνουμε στην τενοντοπάθεια. Η τενοντίτιδα είναι η συνήθης διάγνωση,αλλά αρκετές φορές είναι λάθος και πρόκειται για τενοντοπάθεια. Η κύρια διαφορά ανάμεσα στην τενοντίτιδα και την τενοντοπάθεια είναι ότι η τενοντίτιδα αποτελεί φλεγμονώδη παθολογία ενώ η τενόντωση μη φλεγμονώδη διαδικασία.Ο πόνος βέβαια είναι κοινό σημείο και στις δύο.

Συνέχεια »

Ο σωστός όρος για αυτό το σύνδρομο είναι συμφυτική θυλακίτιδα. Πρόκειται για ένα περίεργο σύνδρομο, κατά το οποίο ο θύλακας ,που αποτελείται από δέσμες κολλαγόνου, υφίσταται πάχυνση και προσκολλάται στην κεφαλή του βραχιονίου.

Διαγνωστικά σε αρχικό στάδιο υπάρχει έντονος πόνος, κυρίως το βράδυ,  με ταυτόχρονη μείωση της ενεργητικής αλλά και της παθητικής τροχιάς της κίνησης του ώμου, σε αντίθεση με άλλες παθολογίες του ώμου όπου συνήθως επηρεάζεται μόνο η ενεργητική κίνηση. Επίσης στην κλινική εξέταση ακούγεται κριγμός  στην κίνηση. Το ιστορικό του ασθενούς σε συνδυασμό με την ακτινογραφία, που συνήθως δεν έχει ευρήματα, ολοκληρώνουν τη διάγνωση της συγκεκριμένης παθολογίας.

Συνέχεια »

Η Σκολίωση αποτελεί παραμόρφωση της σπονδυλικής στήλης με κύρια χαρακτηριστικά την πλάγια κάμψη και στροφή των σπονδύλων. Σύμφωνα με τη διεθνή εταιρία έρευνας της Σκολίωσης οι σκολιώσεις διακρινονται σε δύο μεγάλες ομάδες: τις λειτουργικές και τις οργανικές.

Στις λειτουργικές η αρχιτεκτονική των σπονδύλων είναι φυσιολογική και δεν υπάρχει στροφή αυτών. Λειτουργικές σκολιώσεις είναι η αντισταθμιστική που οφείλεται κύρια σε ανισοσκελία ή πυελική ασυμμετρία και εξαφανίζεται όταν ο ασθενής κάθεται, η ανταλγική όπως σε δισκοκήλη ή δισκίτιδα και η στατική που οφείλεται σε κακή στάση και εξαφανίζεται με την κάμψη της σπονδυλικής στήλης μπροστά, σε αντίθεση με την οργανική που τότε φαίνεται περισσότερο. Στις οργανικές σκολιώσεις ανήκουν η ιδιοπαθής, η συγγενής και οι νευριμυικές ή παραλυτικές σκολιώσεις.

Συνέχεια »